Andersom

Heeft Enschede oevers? Zijn er
kanten, rafelranden? Is een heg
daar niet verbonden met een steg
of een hot met een her?

Ik wil niet het hart onder de pen
nemen maar andersom kijken.
Van buiten naar binnen begrijpen
hoe het land de stad omfloerst.

Daar waar bosschages en prairie
hun greep verliezen. Die wereld
waar vlaggen andersom hangen, 
klotsend tegen de stadskaden.

Aan beide zijden van de zoom
is ooit een schepping begonnen.
Aan de ene kant kwam de boer
uit de aarde, aan de andere kant...

Ging een reus zich breder maken.
En nu zitten we al tijden naast
elkaar, een nabij zonder dat we
sleutels van elkaar op zak hebben.

Boerderijen verspreidt als kauwend
vee, naast samengepakte mensen
zonder nummers aan de oren. Die 
hangen veelvormig bij de voordeur.

Laten we gordijnen openhouden
in dit warme, soms wat verhitte
land en meer andersom denken;
voor het verschiet dat de ander ziet.

De vlaggen die vastbesloten
andersom aan paal en perk hangen.
Laat ze wapperen, wees in deze
zonnige dagen een slapende hond.

Die ook niet bang is om wakker
te worden. Aan beide kanten van
het andersom moeten we niet
eenzaam opstaan.