Er zijn mensen die geen reden hebben om te schreeuwen,
maar ze schreeuwen over alles.
Maar er is geen reden meer.
De oorlog is voorbij.
Nooit meer, never more, niet nog een keer.
Nooit vergeten.
Zeker niet vandaag.
En de mensen die schreeuwen,
die zijn vandaag even stil.
En er zijn mensen die genoeg reden hebben om te schreeuwen,
maar ze schreeuwen nooit.
De oorlog is voorbij.
Nooit meer, never more, niet nog een keer.
Nooit vergeten.
Zeker niet vandaag.
En de mensen die nooit schreeuwen,
die schreeuwen nu.
Maar alleen in stilte.
In hun hoofd.
Gedicht voorgedragen tijdens de dodenherdenking in het Volkspark op 4 mei 2014.
Anne van Heek
