We vertrokken naar waar groener gras
was, beloofd land en zon en strand was
Om voluit elke dag te plukken, genoten
dagelijks de dag aan stukken
Maar uit die kunst van tijdvertragen
volgde een zeker onbehagen
Nauwelijks heimwee, meer verlangen
naar vluchtiger, ondoordachte dagen
Thuis, er is geen strand, geen zee
Wat weinig zon, en te hoog gras
Hoe graag ik toch ook elders was
Kom ik graag thuis in Enschede
Ik droom dat wolken bergen zijn
Loop zingend over Wilminkplein
Neem dagelijks vakantie mee
Wat ben ik weg van Enschede
Arthur Adam ten Cate
Waarom ik geen Amsterdammer werd
