Gedichten van Arthur Adam ten Cate

De bomen

Wil je zien hoe de stad ademt
negeer de stenen dan, de stad is 
mensen en wat ze willen temmen:
Bomen, wortels en natuur
Van nature zijn we technologisch

De oude grond is waar de bomen staan
Geen rotsen hier, maar zand en veen
waarin ooit onze voeten wortel schoten
Negeer de stenen dus, de stad is 
mensen, bomen en hun dans 

Tussen de gebouwen door: 
Handen die de hemel grijpen
Groene laaghangende wolken
Stammen, wortels, vaatstelsels
Longen, hart en ankerpunten

De oude eiken, beuken, linden
verbinden ons met onze grond
Alle wegen die we kennen 
lopen tussen bomen door
Zij wijzen ons de weg

Wil je zien hoe de stad ademt
negeer de stenen dan
de stad is mensen, bomen 
en hun dans 

Arthur Adam ten Cate

Arthur Adam ten Cate