Gedichten van Arthur Adam ten Cate

De zee op de heide

Toen de bomen nog
tot aan de hemel reikten 
mogelijkheden onbegrensd 
hadden we een zee op fietsafstand

Wat was er immers meer nodig voor zee 
dan water, zout, en zand en golven?
Maakbaarheid ten top: Wij konden dat!
Waar een wil was kwam een zee

Op de Boekelose hei. Toen was het
werken, overleven en vermaak
Wie tien cent was werd geen kwartje 
Grote dromen konden, kleine niet

Hoe anders is het nu
Het maakbare individu
kan dromen, alles worden, alles zijn, 
maar moet maar leren zwemmen

Verzuipend in de vrijheid
kan niemand fietsend meer naar zee 
Zelfs de zwembaden gaan dicht
op slappe grond van rendement

Er wordt nog eenpersoons gedroomd
Van zeeën van wat mogelijk is
Niet meer de mogelijkheid van zee
Bomen groeien niet meer tot 
de hemel
 

Arthur Adam ten Cate

Arthur Adam ten Cate