Zoals Borges Buenos Aires bezong -
intellectueel, bij nacht, getroffen door
zonsopkomst en zonsondergang
ontstaansverhalen fabulerend -
zo had ik het willen doen
Altijd van een afstand
Ontzettend daar, maar toch weer overal
Borges’ buitenwijken, de verworpenen
zijn universeel en die van hier, en ook
de tegenstellingen komen overeen
Maar toch beschreef hij steevast
Buenos Aires
Zelden Enschede
Al kan ik in een melancholische bui
een trekzak aanhoren voor bandoneon
en ben ik - juist als ik hier ben - soms
ook overal en elders in gedachten
Wetend: ik hoef alleen maar
open de wereld te ontvangen
van zonsopkomst
tot zonsondergang
en terug
---------
Dit was mijn laatste stadsgedicht.
Op zondagmiddag 2 februari wordt er in Concordia een nieuwe stadsdichter gekozen én presenteer ik mijn stadsdichtbundel.
Dank voor het lezen!
Arthur Adam ten Cate
Waarom ik geen Amsterdammer werd