Gedichten van Arthur Adam ten Cate

Mei

In de maand van nieuw geluid
moeten we vooruit
maar ook herinneren

Herinner mei, de stad, de brand 
bezetting, vuurwerkramp 
en vier mei op de vijfde

Hoe doen we dat 
vooruit en niet vergeten?
Vieren we beschadigd leven?

Kunnen we littekens leren lezen?
Als tekens voor wat we overwonnen
en wat niet meer onze dromen spookt?

Ik weet het niet, mijn wonden waren
niet zo diep en ik herdenk
vooral het leed van anderen

Ik weet slechts dat het verleden 
jaar na jaar wat meer onder het stof
belandt, steeds meer in het teken van 

“weet je nog” en 
even stilstaan
en weer door

In de maand van nieuwe lente 
groeit op puinhopen vanzelf 
weer nieuw begin, steeds weer

zolang we leren. Als we vergeten
zien we nieuwe puinhopen niet
voordat ze er al zijn
 

Arthur Adam ten Cate

Arthur Adam ten Cate