Het herhaalt zich keer op keer
We kijken ernaar en schrikken
Voor hen die vochten, voor hen die vielen
Die hun leven gaven voor vrijheid
Ze gingen weg zonder woorden, zonder terugkeer
Zij verloren alles, van hun jeugd tot nu
Mensen renden, hun ogen vol angst
Maar toch hebben we er niets van geleerd
Zonen gingen ten strijde, zonder terugkeer
Verlies hing over het land
Mensen die hun laatste adem haalden
Zij die ooit vrij waren, gevangen in een wereld van oorlog
Maar toen
De lucht klaarde op, de mensen hielden hun adem in
Een zucht van opluchting, een nieuw begin
De oorlog die de wereld in stukken had gebroken
Was ten einde
Benthe Blaak
