Hier, in deze stapvoetse straten
waar keffers worden uitgelaten
maakt een dichter de pis niet lauw!
Licht leunt er loom tegen vrijstaand.
De nieuwe gegoeden verdwijnen
in de nieuwe huizen. Als juwelen
in hun doosjes. Omgeven door;
beeldige perken, sensoren, struwelen.
Een hoeperdepoep zit hier nergens
op een stoep gezellig vrolijk te zijn.
Het leven is er inpandig of overkapt
in bbq- of leefhoeken verpakt.
Nachtjagers, zoeklichten, Duitse
herders met hun bazen, ze zijn weg.
Verdwenen uit hun schuldig landschap,
dat een witte vlek op de kaart bleef.
Door een Koude Oorlog met Spitfires,
Gloster Meteors, Hawker Hunters,
Starfighters en als slotkabaal de F-16,
Waarna het kaartbeeld pas kleur kreeg.
Overeind gebleven is een scherfwerende
Heimatarchitectuur, waarin woonwensen
door vrije Zuidkampmensen vorm
wordt gegeven in beton met een verhaal.
Maar zijn er fiere optrekken verrezen
die ook voor de eeuwigheid gaan? Zoals
er staan aan de Bolhaars- of Marthalaan?
Resultaat van oude gegoede textielsmaak?
Het schuldige Fliegerhorstlandschap
heeft zich intussen lieflijk laten tooien
met een aantal blikskaters mooie
droomhuizen zoals aan de Museumlaan.
Dick Schlüter
