Historie, verhalen, beetje krabben
en je trekt ze hier uit de voegen.
Als de kroketten van de De Muur.
Bijna alles is van na de brand.
De stad van voor die datum
is ondergedoken, een gracht
is er mee gedicht, zand
er over. Hagenstraten maken.
Het was neerhalen en opbouwen
rondom een verbrande toren, die fier
naar de onverschillige hemel wees.
Hoge stoepen kregen weer panden.
Op de Oude Markt is het vandaag vol,
dol en dul. Denkt u net als ik?
ʻDaar is altijd lutteverdut!ʼ Hart
maakt stad in tijd van virusschrik.
Maar is 't centrum aan het doordutten
ondanks open terrassen en winkels?
Ik pui langs uitstallingen en grutten
die loom aderen met buiten de singels.
Waar zijn rauw en reuring gebleven?
Zijn er nog cultuurmakers te beleven
of stappers die op stelten zetten?
Nieuwe architectuur om op te letten?
Overal zie ik camera’s, boa’s,
bekenden in een oergezellig gewoel.
Maar waar is het grote stadsgevoel
in dit gareel met weinig soelaas?
Straatwerkers letten op zwervers, gekken,
palen weren auto’s. Drugsvolk of aso?
De overheid verzoekt om te vertrekken!
Verdorpen we, aangeharkt als Usselo?
Is er nog blos op brave centrumwangen?
Terwijl citymarketingmensen murmelen
over zon die opkomt, weer onder gaat
zoals dat stoplicht dat verspringt.
Dick Schlüter
