Jopie woonde in de Javastraat.
Ze had een foto waarop je zag
hoe de achtergevel van de buren
tijdelijk in de oorlog ontbrak.
Alles is nu weer netjes gemetseld.
Wie het onkruid in de voortuin
met dezelfde blijheid kan wieden
is nog eventjes onbekend.
Het is stiller vandaag in de straat
met minder praatjes tegen haast,
geen uitnodiging aan tafel
met verhalen over Amerika.
Iedereen reist nu de wereld rond.
Wat jij bijzonder vond, heb ik
ergens onderweg verloren.
Een toren klom omhoog uit
grond voorzien van kabels.
Ik stel me voor hoe een brief die
je schreef, aankomt in een tijd
die anders en hetzelfde is.
Natuurlijk in de Javastraat
met bestendige bewoners.
Hier was Jopie, zegt een meisje,
je ziet de blijheid in haar woorden.
Voor Jopie De Haan – Jongman, bewoonster van de Javastraat (1935 – 2020).
Jos Eertink
