Van veraf is het al te horen;
muziek, kwartier na kwartier,
uit de kleine transistor.
Begeleid door hamerslag,
beitel en betonmolen.
Stemmen als klokken
slaan bressen in het hart.
Compositie, vanaf de
fundamenten opgebouwd
tot heldere sopraanhoogte.
Een grootse première iedere dag.
Bouwhelmen als fleurige hoeden.
Werkende handen als bij een applaus.
Ja, de bouwput
werpt zijn schaduw vooruit.
Winnend gedicht Stadsdichtersverkiezing 28 januari 2007, gepubliceerd in TC Tubantia op 29 januari 2007.
Lidwiene Vermeij
