De ontevreden burger roept om een spotgedicht
‘De stad ontbeert een luisterend oor.
Waarom de Wonne zo gepland gebleven
en de Larinkstichting in de hoogste boom
haar nest beschermend?
De laatste huizen blijven staan
terwijl muziekkwartier groeit naar hele uren.
De gemeenteraad wordt wakker,
loopt juichend weg met dode katten in een zak.
De hoogste toren, het grootste plein
Wij zijn niet klein!’
De ontevreden burger roept met scheve tonen:
‘Waarom die gaten in de stad snel weer opgebouwd,
weer afgebroken en weer opgebouwd?
Stadhuis, broekzak vestzakspel, theaterzaal,
waarom geen kleine voor de amateur?’
De ontevreden burger loopt vertwijfeld rond.
Hij wil gehoord worden!
Lidwiene Vermeij
