De stad is versierd met grijze linten.
Een cirkelvormig spoor voor bussen, die zich
in de vroege ochtend snel verplaatsen.
Mensen lichten op tussen raampjes en de spits.
Wachtend voor rood, soms groen en geel
geërgerd door mozaïekgevloerde bushokjes,
een klok nog op de andere tijd.
De bus op haar betonnen baan
Van punt naar punt, van buiten naar binnen,
tussen fluisterasfalt, klinkers en scholieren
op stoepen, singels en de pleinen
waarbij alles in beweging is
als bij dat spel van vroeger:
Potloodstreepjes van cijfer 1 naar 2, en verder…
totdat plotseling, uit die voortgaande tekening
het Hart van Enschede verschijnt.
Gepubliceerd in TC Tubantia op 3 april 2007.
Lidwiene Vermeij
