Stille getuigen kijken uit hun
bronzen huid, levend verbonden
met het bloed, vergoten in de oorlog.
Standvastig zijn de man en vrouw
verzet te plegen waar maar kan.
Leven te riskeren voor hun stad
en land machteloos gevangen.
De joodse vrouw op reis, kind en
koffer in het donker. Geladen
met een last en uit het lood geslagen.
Hoop te niet gedaan in
Nacht und Nebel.
Legers rukken op, waar op grootse
wijze jonge mannen binnenrijden
in het gehavend Enschede.
Mensen opgelucht de huizen uit,
met tranen, lachen, ongeloof.
En daarna van een last bevrijd.
Over en bij het oorlogsmonument van Mari Andriessen in het Volkspark, ter gelegenheid van de herdenkingsbijeenkomst van oud-verzetsstrijders op 1 april 2007.
Lidwiene Vermeij
