Gedichten van Lidwiene Vermeij

Rijksmuseum Twenthe

De stad begint transparant zijn nieuwe leven.
Muziek groeit tot luchtschepen,
nieuwe tijden bewegen zich
naar een landingsplaats voor de mens.
Hoor de schilders lopen,
luchtloos springen zij uit de verf van hun tijd.

De glazen tempel spiegelt zijn ramen
waarachter kunst huist.
Portretten met gezicht als hoofdzaak
achter levensecht geschilderde gordijnen.
Zij worden uit hun lijst gekeken.
Langszij een modern aangegroeide vleugel.

De stilte in het museum is een bezit.
Voetstappen met een regelmaat.
Geluiden van vooruitgang
vanuit collectie twintigste eeuw.
Alle hoeken raken zij
en hechten zich aan onze ogen.

Lidwiene Vermeij

Lidwiene Vermeij