Het was Pasen, de eerste dagen van april
merels floten maakten nesten
al zat de kou nog in de lucht
toen Britse en Canadese soldaten
langzaam maar gestaag
richting centrum reden
er werd gejuicht, er werd gedanst
bevrijd, eindelijk bevrijd!
Bevrijd van angst
voor stampende laarzen
bonzen op de deur,
Duitse bevelen
geweer in de aanslag
vliegtuigen, handgranaten
bevrijd van angst om te praten.
Bevrijd, niet van de pijn die was
voor menigeen nog veel te rauw,
het leed te vers.
Er gloorde licht, men had weer
lucht en lef zich uit te spreken
nooit weer fascisme, dictatuur
een sterke leider
eigen volk eerst
nooit weer.
stadsgedicht – april 2017
Naar aanleiding van de Bevrijding van Enschede
op 1 en 2 april 1945
Margót Veldhuizen
