Kunst is buiten in het groen
staat te kijk op gras
onder eiken en beuken
hangt in wind of regen
ligt aan de oever van een vijver.
Kunst pakt en tilt mij hoog op
zodat ik dichter bij de hemel ben
nieuwe beelden in het landschap
verwarren en verwonderen
ontnemen mij de woorden.
Ben even weer het speelse kind
dat op één been dansen kan
cirkels schrijven in de lucht
tijd stil kan laten staan.
Kunst is buiten in het groen
danst onder bomen
spreekt tussen koeien
huilt in water
lacht in regen
speelt met mij.
Stadsgedicht KunstinLandschap en Kunst in Het Volkspark juni 2017
Margót Veldhuizen
