en over Caner Kaplan, vrijwilliger in het cultureel werk
Er staat in Noord een vogel van brons
met een steenbrok in zijn poten
getekend door Caner, vlak na de ramp.
Nu is hij twintig jaar en is hij zelf die vogel,
breekt blijmoedig oude muren af
tussen hanggroepjongeren en de politie,
Turken en Nederlanders, jongens onderling.
Ze ondergaan verrast hoe hij er leert om
gedreven puin te ruimen, hoog te vliegen,
iedereen uitstekend zicht te bieden op elkaar.
12. December 2011
Op 16 december 2011 wordt er een Enschedese organisatie die met vrijwilligers werkt in het zonnetje gezet op de feestelijke jaarlijkse bijeenkomst van de Gemeentelijke Vrijwilligersprijs. De nadruk ligt dit jaar op ‘leren’. Veel vrijwilligers zetten zich in om anderen vrijwillig wat te leren. Maar ook het vrijwilligerswerk zelf is een plek waar veel geleerd kan worden. Caner Kaplan geniet met volle teugen van de leerkans en ervaring die hem op elke vrijwilligersplek die hij vervult krijgt aangeboden. Niet alle mensen, Turken of Nederlanders, jongeren of ouderen, begrijpen dat, zegt hij. Maar misschien kunnen ze dat van hem leren?
Moes Wagenaar
