het is een dag als al heel lang
al een jaar of twee
de hele dag is ze bang
bang voor die mensen
die mensen om bang voor te zijn
er wordt op de deur geklopt
in spanning loopt ze
loopt ze naar de deur
de deur gaat piepend open
ze staat stijf
en staart stilletjes naar die mensen
die mensen om bang voor te zijn
de een begint te praten
te praten maar zij hoort t niet
zij hoort het niet wat hij zegt
dan komen ze binnen het gaat heel snel
ze wordt gearresteerd en meegenomen
meegenomen naar een plek
een plek van haat en dood
Het volgende gedicht schreef Roàn om voor te dragen bij het plaatsen van een Stolperstein, een steen om mensen te herdenken die in de oorlog uit hun huizen zijn gehaald.
Roàn de Jong