Vlokjes vallen op het plein,
de sneeuwlaag wordt steeds dikker.
De waterval bevroren,
geen kind komt hier meer spelen.
Met mutsen en sjaals gaan mensen voorbij,
verlangend naar warmte en thuis.
De haard brandt,
hutspot staat op tafel.
Winter is iets wonderlijks,
de winter neemt iets met zich mee.
Sneeuw, kou en donkere wolken,
maar ook de kerstman met zijn slee.
Gedicht voor het Wilminkplein
Sara Vegter
