Gedichten van Arthur Adam ten Cate

Mei

In de maand van nieuw geluid
moeten we vooruit
maar ook herinneren
Herinner mei, de stad, de brand

Toen de bomen nog
tot aan de hemel reikten
mogelijkheden onbegrensd
hadden we een zee op fietsafstand

We verschillen allemaal
maar niet zo heel erg veel
Voorbij elke politieke kleur
zijn er waarden die we delen

Wie twijfelt aan de kracht van poëzie
is nog nooit in Glanerbrug geweest
Rafelige idylle, aan de grens
verankerd volkswijkboerendorp

Er zijn hier paden
waar ik eigenhandig
- met mijn wielen dan -
de weg heb uitgesleten

Bezien we onszelf, terug in de tijd
Textielstad zonder identiteit
Eindpunt, met een uitgeteerd hart
Een doodlopende weg als stad