(over wat niet begraven kan worden)
Mijn oom Johan is nu net zo dood
als de Enschedese textiel
maar toch hangen ze samen
nog rond in eindeloos gesponnen
verhalen: constructies
die cirkelen om tegelwijsheden
zoals dat alles draait
om kameraadschap
en dat het een groter geluk is
samen niks te hebben dan alleen
net iets meer. Het leven
sloeg hem misschien
harder dan weefgetouwen
maar hij verstond de kunst
daar zo mooi omheen te vertellen
dat iedereen hem graag geloofde, want alleen
zo bleef een mens bij zinnen.
Zomerserie 2010
Frank Wijering
