in parken is de tijd een herhaling
ons bestaan vindt plaats
langs hardere paden
van asfalt en tegels
en afstand en stress
tweemaal zag ik
dezelfde zwaan
in exact dezelfde buiging
een rennende man
hervond zichzelf
in zijn schaduw ronde na ronde
kleedjes markeren
patronen van leven
het gras zal herrijzen
de bomen ze blijven
ook als de kinderen
grijs zijn gaan slapen
parken dragen namen
in wortels onder gebladerte
— Ledeboer Wooldrik
Blijdenstein Van Heek —
hun vrees is van spaanders
droog en ontvlambaar
ik pak met mijn pincet
een kwellende splinter
en ze rent en ze gilt
van plezier onder kruinen
huiswaarts we gaan
en we dromen natuur
tussen warmere muren
Jos Eertink
